Romina përfaqëson të tashmen që po jetojmë: çorientuese, e pështjelluar, tejet e paqartë. Në ngjyrën e lëkurës së saj ajo sheh një burg dhe në të shkuarën e vështirë një dënim. Jepi një litar dhe ajo do të varë veten. Jepi një libër dhe do t’i zgjohet dëshira për lexim. Jepi një copëz jetë nga jeta jote dhe ajo do të rifillojë të jetojë. Pa dyshim që Romina nuk mund të jetë personazh i ndonjë libri romantik apo i një kënge dashurie, ku më së shumti i këndohet bukurisë së jashtme dhe finesës femërore. Jo, ajo nuk është e bukur. Por ama është një gur i çmuar i papërpunuar, të cilit askush nuk ka ditur t’ia japë formën e duhur.
